Ana içeriğe atla

Kayıtlar

Osman Hakan A. etiketine sahip yayınlar gösteriliyor

“17/Adım”

Yollar yüzünde görülür! Hatırlayış... Sönük yeraltı... Sözler yolların kokusudur, Hatırâ Hangi hayâl, nasıl hatırlayıştır o, Hatırlama Sözdür saçları tutunulacak rüyâ Gitmek, şairin kendine gitmesidir* Yollar yüzünde görülür! Paslı korkular, Yolcu ve Konak, Dumansız ateş Bana zakkumları söyle, Erguvanları... Yere benzer yüzüm, Yakınlığım Yıldızlar, Ruhum uzaklıklar Ey zarı parçalanmış Zaman Ey utancın aynası, Hiçlik Gitmek, şairin kendine dönmesidir** Yollar yüzünde görülür! Bazen sönük yaprak, bazen bırakış Sözler yolların buğusudur, Hatırâ Fısıldıyordum... Ürperiyordu... ---------------------------------- * Birinci Adım ** İkinci Adım Osman Hakan A. Yol Şarkıları

Ağrı

Kendime bir doğum günü hediyesi Can evim ağrımıyor aşikâre Ben uyanınca hayat uyanıyor ...Ona uyuyor rüya... Her şekli alıyor toprak çeşit çeşit, renk renk, kat kat... ekmek, pasta, çörek...ismim tek Bir kelime...daha demin Bedenimi zapt eden âraz Durmuyor zaman iki ayrı oda içinde Kapılarla dolu kuş evim...iç içe Büyük...firar başlamıyor yine de Ben yürüyünce su yürüyor ...Ona uyuyor hayat... Kök, dal, yaprak kardeş oluyor Bir anda saplanıyor gece içime Daha demin...bir isim...o yana Yüzüm bu yana sürükleniyor Uzakta, katı, donuk, sarı a ğ a ç i s m i m... toplanıyor oradan oraya Can evim ağrımıyor aşikâre!...Hayat!.. Ben uyanınca, rüya ona uyuyor, derinde Tek bir 'kelime'...yüzüm sığmıyor içine Osman Hakan A.