dalların kucağında sallanıyor yorgun rüzgar uykusunda. kankırmızı bir çiçek bırakıyor elim.. güneşte kavrulup dağılmaya. çok çiçek gördüm açan ve sonra kuruyan; mutluluk ve acı geçip gider.. koruyamaz onları insan. saçtım ben de yüreğimin kanını hayata; pişman olur muyum bilmem yorgunum, bildiğim bu yalnızca. Hermann Hesse
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"