Hoşça kal havuz, bütün güvercinlerim, İnce bakışlarınız, yuvarlak uçuşunuz, Onları unutmadım, yumuşak tüyleri de, Hoşça kal havuz. Hoşça kal evim, mavi çatılar siz de Eşin dostun kurduğu hep görüşelim Hiç ayrılmayalım diye mevsimler boyu, Hoşça kal evim. Hoşça kal çamaşırım, çite serili, Çanın ordaki çite (kaç kere boyamıştım). Sen artık kendi malın bilirdin onu, Hoşça kal çamaşırım. Hoşça kal badana, bir sürü camlı kapı Ayna gibi muşambalar, duvarlar arasında; Ak, demir parmaklıklar, alacalı renkler, Hoşça kal badana, Hoşça kal bahçe, mahzenler, döşemeler, Havuzda giden yelkenlimiz yel üfürdükçe, Sen de o ak saçlarına özenen hizmetçimiz, Hoşça kal bahçe. Hoşça kal dağ, cici ağaçlarım, Hoşça kal duru ırmağım sen de, Benim başkentim sizlersiniz, Kim demiş Paris diye. Max Jacop Çeviri: Ülkü Tamer
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"