Güvercin Gerdanlığı

tüm suçum tam anlamıyla mecnun olmayışım. benden bahsetmeyecek zeytin ağacı, dallarına yağı akıtan benim hâlbuki, yangına maruz kalan sert gövdesi benim. tüm suçum tam anlamıyla mecnun olmayışım. bu ilki dedim önümden her kadın geçişinde. bağlı kaldım elinde oyalandığı miske, korudum hasetçilerimin gözlerinden onu, gerdanlık taktım güvercine. kucağımda bir bakire uyudu, önünde küçük bir çocuk uyuyan, çanlar hezeyanda, yalvarıyor Allah’a, susma orucunda karar kılıyor, büyüyor o zaman aşk, şizofren bir hasret gibi. niçin iddia ediyorum ki, Leyla’msın sen, çöle giden Kays’ınım ben diye? başımdan aşağıya ne kadar kum dökeceğim kopmuş düğmenden çözmen için iliğimi? aşktan kaç kez ümit kesersem hoş olur gönlün unutman için suçumu… tüm suçum     tam anlamıyla mecnun olmayışım   Tahir Riyad Türkçesi: Halim Öznurhan

körlükle sürmelenmiş bir göz düşledim inceleyen beni… iki yumuşak el düşledim topraktaki çukuru gösteren bana… günahlarımı saymaya koyulmuş iki melek kanat çırpıyor etrafımda, çöküyorlar omzuma… çıplaktım, doğduğumdaki gibi. ve bir güneş, küçük bir çocuk gibi tıpışladığım uyusun ve düş görsün diye önümde. bıyığın üzerine dökülen bir şarap düşledim kadehten değil ama… ve bir deniz, içindeki su çekilen yazı bir sahil beldesinde geçiren. bakire bir Meryem düşledim uzak bir yere çekilen benimle. başka bir Meryem düşledim günahkâr. ve bin haç takva sahibi kulların çivilediği bedenim üzerine, haçtaki tanrının ölümüyle haçtaki peygamberinki arasında. düşlediğimi düşledim, korkuyla açtım kendimi ve baktım: körlükle sürmelenmiş gözler sallanıyor sönmüş lambalar gibi inceliyor beni, gözlerinden yaş gelinceye dek gülüyor bana. Tahir Riyad Türkçesi: Halim Öznurhan

İki deliyiz, ben ve dolu bir kadehin boş kadehe çarpıp çıkardığı tınlama, ama hafifçe… iki aptal alacakaranlık perdesidir penceremin, duvarın üzerinde hayalî bir pencere durur yıllardan beri. kimsenin oturmadığı bir evde iki çatı, gelenlere bir veda gıcırtısıdır kapı iki dudak, üzerinde iki dudağın, aşk bir tanrı esirgeyen bağışlayan ve öpüşmek bir din sanki. yollarda iki ölüm köpekler gibi dolaşan, kokluyorlar tozu dumanı eskilerin adımlarını izleyerek. İşte yalnızım, kanlı canlıyım kabrimde tepemde iki ölü Yasin okuyorlar birbirlerine. Tâhir Riyad Çeviren: Halim Öznurhan