Ana içeriğe atla

Kayıtlar

Veselin Hançev etiketine sahip yayınlar gösteriliyor

Gereksiz Adam

Karanlıkta, seninle aynı hizada, adımlıyorlar. Yüzlerinde gülücükler. Birbirini arıyor omuzları. Oysa sen üçüncüsün, gereksizsin. O kadar. Buruk bir kıskançlıkla izliyorsun onları. Yan yanasın onlarla. Dudakların titriyor hınçtan. Ama kaçamıyorsun. Seyrediyorsun ilgiyle. Biliyorsun ki onları burda bırakıp kaçtığın an yalnızlığın hemencik katlanacak ikiye. Ve yürüyorsun. Onlar kendi havasında büsbütün. Ne senden haberleri var, ne de seninle bir işi. Onlar- iki kişiler. Sense teksin, sen üçüncüsün. Ve her yerde yalnızdır üçüncü kişi. Veselin Hançev Türkçesi: Cevat Çapan

Yüzük

İçimde hâlâ yıldırım gibi gürleyen, o sessizce gelişin için yanıma senin, verdiklerin için geriye istemeden, senli sensizliklerimdeki özrün için, o sözlerin için, boşa sarfetmediğin, şefkatlerin için, dağıttığın sevgiyle, damarlarıma akıttığın sonsuz güç için kendinin o en güçsüz anlarında bile benimkine benzediği için adının yanımda olduğun için hiç çekinmeden yüzük yerine senin parmağına, kadınım, ateşli dudaklarımı koyuyorum ben. Veselin Hançev Türkçesi: Cevat Çapan

Masal

Yaprakları gizlice öpen yağmur altında yürüyoruz biz bize ve öylesine. Ne bir ormancı sesi, ne bir yol var yakında, tek rüzgâr inliyor kendi kendine. Sessizce tutuyorum soğuk ve beyaz elini, bir güvercin gibi yağmurdan kaçmış. Sanki mekân tutmuş da saçının tellerini damladan bir yıldız orda göz açmış. Dur öylece, öylece kal. Yansın yıldızın temiz. Aydınlatsın yolumuzu ormanda. Kim bilir, salt onunla bulacağız belki biz mucizeler yapan çiçeği burda. Diyeceğiz ki ona: "Sakın ayırma bizi. Bizi ilgisizlik suyuna gömme. Duymazdan gel ekmekle örtü isteğimizi, salt sıcaklığını bize çok görme.`` O da ne, parlamıyor saçında damla yıldız. Sessiz yürüyoruz eskisi gibi. Ah, biz şimdi nerede ve nasıl bulacağız mucizeler yaratan o çiçeği? Veselin Hançev Türkçesi: Cevat Çapan

Güzellik

O kadar çok, o kadar çok aradım ki seni, yeryüzü boydan boya sana benzedi. O kadar çok, o kadar çokistedim ki seni, adını verdim tüm eşyalarıma. Var mısın sen? Yoksa ben mi uydurdum seni? Böylesi belki de daha iyi. Belki de ben uydurduğum için seni, benimle birlikte en fazla kalacaksın, en son nefret ettiğim sen olacaksın, istemeyerek de olsa birisiyle sana ihanet ettiğim an, canım en çok yanacak inan. Veselin Hançev Türkçesi: Cevat Çapan