Söyleyin Leyla'ya beni unutsun Ne sıcak koynu varmış hatıraların, İnsan yıllar sonra anlıyor bunu, Acılar işlemeye başlayınca içine, Derinden derine duydukça kahrı, Uzayan gecelerde, Ateş basınca her aynını, Çareler tükenince, Yok, olunca umutlar, Bir sızı; ince ince, En derine inice Söyleyin Leyla'ya beni unutsun Söyleyin Leyla'ya beni unutsun Hiç yaşamamış gibi her şeyi, Güneşi hiç görmemiş gibi, Seyretmemiş gibi mehtabı, yıldızları, Bana söz vermemiş gibi, Dayanamaz bütün bunlara biliyorum, Yalan der başka bir şey demez, Kötü söz söylemez, O bilmez kini, Sadece gözyaşları birikir kirpiklerinde, Sadece çeke çeke ağlar içini, Söyleyin Leyla'ya beni unutsun Söyleyin Leyla'ya beni unutsun Aynalarda taramasın saçını, Türküler söylemesin sevda üstüne, Tenhalarda gezmesin yalnız başına, Yağmur yağarken sığındığımız, Ve adımızı yazdığımız o incir ağacının, Artık bilsin çoktan kuruduğunu, Sigara üstüne sigara yakmasın, Unutsun bütün hüz...
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"