Senin mahzûnun olmak bana şâdân olmadan yeğdir Gamınla ağlamak ellerde handan olmadan yeğdir Cihânın izz ü câhın böyle iz’an eyledim ben ki
m Eşiğinde kul olmak dehre sultân olmadan yeğdir Düşüp kûy-ı harâbât içre sûfîkâse-lîs olmak Serîr-i devlete fağfûr-ı hâkân olmadan yeğdir Cihân-ı bi-sebâtın rağmına devr ettirip câmı İçip lâ-ya’kul olmak şâh-ı devrân olmadan yeğdir Şarâb-ı aşk ile Nev’i gibi mest-i müdâm olmak Bakıp bu ni’met-i dünyâya hayrân olmadan yeğdir NEV’Î (1533 – 1599)
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"