kalbim acının altında eksi iki derece yoğun kar yağışı gibi bir şeyiz ikimiz de durmadan devam eden tipi şeklinde aralıksız kalbim acının altında eksi iki derece şehrin göğsüne kadar ulaştı kar kalınlığı sözcük mesafesi sıfır ! kapanan köy yolları gibiyiz sonunda işte kim bilir kaç çocuğu öldürdük biz bu soğuktan, kaç karanfili kaç serçeyi kaç evsizi... bu beyaz bu saf afet yüzünden kardan! kalbim acının altında eksi iki derece karda sevişmek gibi bir şeyiz ikimiz de soluklarımızın bile çatlayarak soğuktan incecik kanadığı bu aşk burada donar diyorum donar buzlanma nedeniyle anıların ben kayıp düşerim teninden düşerim yalnızlıklar içinden bir yalnızlığa daha senın bütün öpüşlerine kardeş... Nur Saka
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"