Ürkmüş karaca, zalim mızraktan O hoş bağrını, delip de geçmiş, Mızrak ucuyla, vah, zehirlenmiş, Kaçışı boşa, çevik avcıdan. Su arayışı boşa, ve narin Bedeni kanlı yana seğirmiş Düştü şimdi vah, çırpındı, çökmüş Bir böğürtü acıklı, dinleyin. Kalbe isabet ediyor, oktur Ölümden kaçmak boşa, dönmede ruh bin parçaya, ne aguludur; Güç kazanıyor zehir, soğuktur kan, ve nihayet kalbe gitmede kederli ömrüm, böyle son bulur. Juan Melendez Valdes
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"