Oğlum Geçen yılın 8 Mayısından beri kayıp Sadece birkaç saatliğine aldılar Söylediklerine göre Sadece olağan sorgulamalar için.. Araba gittikten sonra O plakasız araba Hiçbir şey oğrenemedik Onun hakkında. Ama şimdi durum değişti Duyduk ki bir arkadaştan Yeni çıkan birinden Beş ay sonra İşkence ediyorlarmış ona “Villa Grimaldi”de Eylül’ün sonunda Sorguya çekiyorlarmış Bir zamanlar Grimaldi’lerin olan O kırmızı evde Söylediklerine göre sesinden, Çığlıklarından tanımışlar onu Öyle diyorlar. Kuzum söyleyin bana Ne günlerde yaşıyoruz Bu ne biçim dünya Nasıl bir ülke ? Soruyorum size Nasıl oluyor da Bir babanın En büyük sevinci Bir ananın en büyük sevinci Onların Onların hâlâ işkence ettiklerini Öğrenmek oluyor Oğullarına? Demek ki hâlâ yaşıyor Beş ay sonra Ve en büyük umudumuz Gelecek yıl sekiz ay sonra Ona hâlâ işkence edildiğini düşünmek Kim bilir belki de sağdır yaşıyordur Ölmemiştir diyebilmek. Ariel Dorfman Çeviri: Gönül Çapan ...
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"