Bitmeye yakın ilişkilerdeki gözlediğim tipik örüntü; artık kişi, partnerinden beklediği erken çocukluk yarasına dair ihtiyacını alamadığını öyle yoğun görmektedir ki asla alamayacağının gerçeğiyle her yüzleştiğinde daha da sertleşir/öfkeye bağlanır. Öfke uzun vadeli olup, kızgınlık halini alınca ilişkiyi öldürücü bir çok hal gelişir: Savunma ya da hor görme! Bu ikisinin uzun vadeli varlığı kişileri epey acıtır/incitir. İlişkinin içi acı/incinme yüklü hale geldiğinde taşınmaz olur. Sen istemesen de refleksif olarak ara ara yükü kenara bırakırsın. Ve bir gün artık geri almazsın. *** Tükenme; yaşam enerjinin kritik seviyeye inmesi sonucu yaşamı, idare modunda sürdürmen demektir. İdare modunda heves, heyecan, tutku, merak, keşif yoktur. Öyle bitkinsindir ki uzaktan hoş gelse de, iyi hissedeceğini bilsen de bir türlü dahil olamazsın yaşama. Sadece hayatta kalacak seviyede var olursun yaşamda. Sebeplerin biri; içindeki başarı odaklı, yüksek beklentili modunla ili...
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"