Gülcemal geçiyor gözümün önünden Geçip gidip Boğaz’a dalıyor Arkasından bir sürü martılar Bir ilkyaz sisi Ve bir sürü gözyaşları… Nereye böyle nazlı gemi… Toplayarak geçmişin bütün izlerini Bordasına yığarak anıları ve acıları Daldın yine Boğaz’ın karanlık sularına Nereye böyle yine Yine Beykoz’daki evine mi? Görüyorum gidiyorsun bütün güzelliğinle Ey Gülcemal! Adınla yaşa emi… Geçmişin bülbülleri Çamlıca tepesinden seni gözlüyor Türküler söylüyorlar, seni seviyorlar Ey nazlı gemi.. Ey hayalet gemi Geçmişte bıraktık bütün gidenleri.. Gülcemal… Adınla çok yaşa emi! Erdal Ceyhan
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"