Güvercin Gerdanlığı

-I- hızla akan bir ırmak gibi aktı ömrümüz yalnızlık denizine sözler azaldı, sesler azaldı, yıldızlar azaldı bir sen azalmadın Zehira içimde bir kuşku gibi büyüyen gözlerin büyüdü, büyüdü, büyüdü bir volkan gibi patlayarak yüreğimde düşüncemin mihrabı oldular gecenin bütün ışıkları sustu bütün sesler eksildiler ömrümden de bir sen eksilmedin Zehira kör bir gecenin içinde büyüttüm ellerimi bundandır bunca üşümesi sözcüklerin bundandır bütün rüzgarlarda sağır bütün yağmurlarda eksilmesi gecenin zamanda bir yağmur gibi vurdu yüzüme gerçeği aynalarda kaybettim tüm kusursuzluğu bir sen kaybolmadın Zehira yollar yürüdükçe incelir zaman eksildikçe sızar kabuğundan birde acı ve bir uçtan bir uca vardığımız muamma ve sanki gözlerimizde büyüyen bu dünya bizsizde dönecekmiş gibi korkuyla düşü-nü-p kapılır dururuz ya yarının boşluğuna ben bütün harfleri susturdum işte kelimeleri düğümledim yalnızlığa böylece bir seni susturamadım içimde Zehira -II- aşk, bir ayr...

I- hâsılım yoh ser-i kûyunda belâdan gayrı garazım yoh reh-i aşkında fenâdan gayrı -fuzûlî- zamana savrulmuş sevdanın arzusuyla bilirim eski yaralarda kanar anılar değdiğinde gökyüzünde ne kadar uzak yıldız varsa o kadar aşk tutuşup yanmıştır ellerimizde gözlerimiz o kadar vuslat olmuştur ki uzak ülkeler gibi bakılır şimdi aşka lakin söylenmez bir aşkı yıkan nedir yine aşkın kendinden başka hicran neyin sebebidir bizi böyle takatsiz kılan zamanın elleridir ve hiçbir aşk kafiye düşmez zamansız ayrılığa -II- ehl-i temkinem beni benzetme ey gül bülbüle derde sabrı yok anın her lahza bin feryadı var -fuzûlî- ne kadar tutunsam olmuyor ne kadar sussam eksiğim yine kopup gidiyorum kendimden geceye uzanıp uyusam diyorum yalnızlık döşeğine bir feryat ile düşüyor karabasan düşlerim bu kalabalıklar bir gün beni boğacak kollarımdan tutup çekecekler boşluğa korkarım kalbim eksilerek bir acıya sığacak ey aşk şehrinin sahibi hicran söyle bu yaşamak hangi uçurum özl...