Güvercin Gerdanlığı

Sen vâr iken ey dost banâ yâar gerekmez Cevrin çekeyim gayri vefâdâr gerekmez Cevrin de vefâdır bana derdin de vefâdır Bîmar dile bir dahi tîmar gerekmez Cânâ bu cihan içre vefâdâr sanemler Her kûşede gerçi nicesî vâr gerekmez Kûyunda senin dâima uryan olayım tek Cennete banâ hulle ü destâr gerekmez Mest-i mey-i aşk ol, yürü âlemde ki Mihrî Pes rind-i harâbât olana âr gerekmez Mihrî Hatûn

Ben umardım ki seni yâr-ı vefâ-dâr olasın Ne bileydim ki seni böyle cefâ-kâr olasın Hele sen kaaide-î cevrde eksik komadın Dostluk hakkı ise ancağ ola var olasın Reh-i âşkında neler çektüğüm ey dost benim Bilesin bir gün ola aşka giriftâr olasın Sözüme uymadın ey asılası dil dilerim Ser-i zülfüne anın âhiri ber-dâr olasın Sen ki cân gül-şeninin bi gül-i nev-restesisin Ne revâdır bu ki her hâr ü hasa yâr olasın Beni âzâde iken aşka giriftâr itdin Göreyim sen de benim gibi giriftâr olasın Bed-duâ etmezem ammâ ki Huda’dan dilerim Bir senin gibi cefâ-kâra hevâ-dâr olasın Şimdi bir hâldeyüz kim ilenen düşmanına Der ki Mihrî gibi sen dahi siyeh-kâr olasın Mihrî Hâtûn