Güvercin Gerdanlığı

josé şimdi n'olacak, josé? parti bitti, ışıklar söndü, herkes gitti, gece soğuk, şimdi n'olacak, josé? ne diyorsun ha? adsız josé başkalarını kızdıran şiir yazan, kavgadan hoşlanan şimdi n'oalacak, josé? kadının yok, ne söyleyecek sözün, ne sevgin kaldı, ne içki içebilirisn artık, ne de cigara, tüküremezsin bile, gece soğuk, gün doğmadı, ne otobüs geldi, ne de ütopya, gülen kimse yok, her şey sona erdi, her şey çekip gitti, her şey çürüdü, şimdi n'olacak, josé? şimdi n'olacak, josé? tatlı dilin, şölenlerin, perhizlerin, o ateşli anların, raflardaki kitapların, altın çıkan madenin, camdan giysilerin, anlaşılmaz sözlerin, nefretin, şimdi n'olacak? elinde anahtar kapıyı açmak istiyorsun kapı yok denizde boğulmak istiyorsun, deniz kurumuş; minas'a gitmek istiyorsun, artık minas yok; josé, şimdi n'olacak? bağırabilsen, inleyebilsen, bize bir viyana valsi çalabilsen, uyuyabilsen, yorulabilsen, ölebilsen... ...

Bir gün gelir, “Tanrım!” diyemezsin artık. Toptan bir temizlik zamanıdır. Artık “Sevgilim!” diyemeyeceğin bir gün. Çünkü boşunalığı kanıtlanmıştır aşkın. Ve gözlerden yaş akmaz. …Ve ancak kaba işlere yarar eller. Ve kuruyup kalır yürek. Kadınlar boşuna çalarlar kapını, açmazsın. Tek başınasındır, ışıklar söndürülmüş ve karanlıkta parlar kocaman gözlerin. Belli ki acı çekmeyi bilmiyorsundur artık. Ve hiçbir şey istemiyorsundur dostlarından. Kimin umurunda yaşlanmak, yaşlılık nedir ki? dünyayı taşıyor omuzların ve bir çocuğun elinden daha hafif dünya. Savaşlar, kıtlıklar evlerde aile kavgaları hayatın sürüp gittiğini kanıtlıyor ve kimsenin özgür olamayacağını. Bu gösteriyi acımasız bulanlar (o yufka yürekliler) ölmeyi yeğ tutacaklardır. Bir gün gelir ölüm de işe yaramaz. Bir gün gelir bir komut olur yaşamak. Yalnızca yaşamak, hiç kaçış olmadan. Carlos Drummond de Andrade