Güvercin Gerdanlığı

Gözlerim görmez oldu / Gözümden akan kandan” Fuzuli Her çocuk biraz gecikmedir evine Öpmektir tekrarı annelerin Işık alıngandır, sularla yüzleşince ömrü Buğusuyla savrulurken gülün, Anne rengini aldığını bilir Kalp kırılır, gurbetini tanımlayan Eski bir gece çıkar-gider koynumdan. Anlamak kanayıp duran sevda alışkanlığı olur. Yankısız yuvalar düşer kuşlara. Su uçurumda tanışır sesiyle, Karanlığını bilmez uçurum, sır kalır içinde Sonra, aşkla yorumlar kendini gül İpte unutulmuş gömlek yitirir rengini Bütün suçu üstlenir lavanta kokulu bir pencere Ateşe verir içindeki yüzü, leyla -Ölüm de ayrılık da sanadır Aşkla onarıyorsun ya kalbini- Su acı akıyor Trenler hüzünle, raylardan Taş burcunda doğmuş bir söz ağzımda Öpüldüğü yerde incir oluyor Dünyanın kederine dair Bu yüzden kimsesiz değil, hiçkimse Nerde olsa bulur kırıldığı kadar zamanı, söz Ah bir yel olsaydım Bir yel olsaydım eğer Bu kırgın duruşunu çıkarırdım Eriyen çocukların gövdesinden Anlamaya ...