Güvercin Gerdanlığı

Kaşından seviyorum seni, saçının telinden, seni tartışıyorum ışık çeşmelerinin oynaştığı bembeyaz koridorlarda, seni ele alıyorum her isimde, yaranın içinden özenle temizliyorum seni saçlarına şimşek külleri takıyorum boyuna, yağmurda uyuyan kurdeleler. Bir biçimin olsun istemiyorum, tam olarak elinin ardından gelen şey ol istiyorum, çünkü su, suyu düşün, sonra aslanları masalın şekerinde yumuşayan halleriyle, ve beden dilini, hiçlikten doğan o mimariyi, kavuşmanın ortasında ışıkları yakışını. Bütün bir yarın, bir karatahta seni keşfeder, seni çizerim onda, sonra siliveririm seni ve artık yoksun, o uzun düz saçların ve o gülümsemen de yok seninle orda. Özünü arıyorum, şarabın aya ve aynaya da dönüşebildiği o kadehin eğrisini, bir müze salonunda bir adamın içini titreten o hatları arıyorum. Üstelik seni seviyorum ve zaman ve soğuk sürüyor. Julio Cortázar

Napsan boş, hep orada olacak, istemedikleri yerde bittikçe, gece çöktükçe, süt döküldükçe, araba yürüdükçe ve her çöküntüyü geçtikçe ve ağız dolusu sövdükçe orada olacak, peşine köpek salsanız da hiç şaşmaz yine orada olacak, avlanmaya kalktıkça, izini sürdükçe döne döne o yine orada olacak, yanı başında herkesin, kavga sürdükçe, dile döküldükçe her şeyde her yerde, büyüdükçe, eğildikçe orada olacak, anam avradım olsun, yaşayacak bu hece : çe. Julio CORTÁZAR