– Gir içerden yak oğlum ya… – Aha yaktı… – Ha öbürü de aradan onun yanına girdi… – Çok iyi görünüyo buradan, harika oldu ya… – Yakacan ki bunları böyle… – Bez olacak ki bez bez… – Aziz Nesin içerde mi Aziz Nesin? – Tül, laylon laylon… – İçeride mi adam?.. – Herkes içerde biliyo… – Adam içerde ya… – Çıkmıştır ya… – Yakamıyolar… – Gaz maz hiçbir şey yok mu?.. – Çık ulan yukarı… – Bak, öbürünü mü görüyon mu bak… – Polisi molisi dinlemiyo… – Bak! Yine öteberi atıyo… – Lan yağın la… yağın la!.. – A… koyayım valla yıktı valla billa ya… – Orayı ben tamir ederim yığın a… koyayım… – Aha televizyonu bile attılar lan… – Üst katlara üst katlara… – Allah’ım o senin ateşin… – İçeriye beni de!.. – Cehennem ateşi işte… – Kafirlerin yanacağı ateş… bütün derinlikler sığ sözcüklerin hepsi iğreti değişen bir şey yok hiç ölüm hariç. aynı gökyüzü aynı keder. Behçet Aysan
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"