Güvercin Gerdanlığı

"Sessiz sakin sularda hayal meyal salınan şu güzel koca gemiler, şu sarsılmaz gemiler, hasret çeken aylak avare gemiler bize: 'Ne zaman hurura yelken açacağız' diye fısaldamayacak mı?" Baudelaire                                            Maxime Du Camp'a Ey Ölüm, koca kaptan, demir alma zamanı şimdi ! Huzur yok bu diyarda, ey Ölüm! Başlasın seferimiz  Varsın zifiri karanlık kaplasın gökyüzünü, denizi,  Sana ayan olsun yeter, ışık dolu kalplerimiz! Uyanmamız için bizlere zehrinden bahset ! Bu ateş beynimizi yaksa da, girdaba dalmak istiyoruz,  Ne fark eder artık, Cehennem ya da Cennet?  Meçhule yelken açıp sabaha çıkmak muradımız ! Charles Baudelaire Çeviren: Yakup Yaşa 

Yine dayandı kapıya soğuk karanlıklar  Elveda, kısacık yazlarımızın parlak ışığı!  Kasvetli darbelere boyun eğen odunlar Daha şimdiden inletiyor avluları. Bütün bir kış saracak benliğimi  Kin, titreme, korku, zoraki iş, emek,  Ve kutup cehennemindeki güneş gibi, Kalbim kızıl bir buz kütlesine dönüşecek. Düşen her odunu titreyerek dinliyorum, Kurulan darağacı gibi çıkıyor sesleri.  Bir kuleye benziyor benim ruhum,  Yorulmaz ağır koçbaşıların yere serdiği. Sanki kapılıp gittiğim o tekdüze vuruşlar,  Bir yerlerde acele çakılan bir tabutun sesi.  Ölen kim? - Yaz geçti, şimdi sonbahar ! Bu gizemli gürültü bir yolculuğun habercisi Seviyorum iri gözlerinizin yeşile çalan ışığını,  Tatlı güzel, ama şimdi her şey bana zehir gibi,  Ve hiçbir şey, ne aşkınız, ne gelin odası,  Ne ocak, tutmaz denizde parıldayan güneşi, Yine de sevin beni, şefkatli yürek! Analık edin,  İster nankörün teki, isterse rezilin biri olsun,  İster sevgili, is...

Ve vakit geldi, bir buhurluk gibi  Tütüyor her çiçek titreyip dalında;  Sesler ve kokular akşam sefasında; Hüzünlü vals, garip bir baş dönmesi! Tütüyor her çiçek titreyip dalında;  Kemanda kırık bir kalbin titreyişi;  Hüzünlü vals, garip bir baş dönmesi!  Üzgün, tatlı gök koca bir sunak adeta. Kemanda kırık bir kalbin titreyişi,  İyi kalpte yer yok şüpheye, yokluğa !  Üzgün, tatlı gök koca bir sunak âdeta ; Güneş, donan kanında boğulup gitti. İyi kalpte yer yok şüpheye, yokluğa,  Tertemiz mazisidir tüm sermayes!!  Güneş, donan kanında boğulup gitti...  Ve hatıran yüreğimde tütüyor hâlâ ! Charles Baudelaire Çeviren: Yakup Yaşa