Bir dost göndermiş… “Hayadeh”in duygu seli şarkısı “Faryad” ı… Bu üzgün günlerimde canıma.. ruhuma şifa olsun diye… Hem dosttan gelecek hem de Hayyam’ Ustanın diyarından.. Başım üstüne… Şifa da olur… tatlı tatlı hüzün de verir... içimi içime dar da getirir. Bilirim şifalarımın dahi, duygularımın isyanı olduğunu bedenime. Öyle güzel beste, öyle duygu yüklü sözler, Ve özlemin feryatlaşan seslendirilişi… Bu feryad… bu dinleyiş.. bu iç çekiş.. bir blog gerektirmeli… Nasıl olsa ara vermiştim uzun süredir yazmaya… Sevdiklerimi, dostlarımı merak ettirerek… Bilirler onlar sessizliğimin kapristen değil, gözümün derdinden olduğunu, Zaten arıyordum ya… bahanem oldu…. "Ah Tanrım, ümitlerimi alma… Ah Tanrım özleyen kalbimi kırma… Tanrım, sevdiklerimden uzaktayım. Cennetlerini gözlüyorum….” Bende yürek Selanik, duygular pik, ruhum incesaz.... inlemede... Şu an tekrar tekrar dinliyorum... Sözlerlerin anlamıyla söyleyenin feryadı öylesine örtüşmüş ki... Yürek mi dayanır b...
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"