Yalnız, tek tabancadır. Her gördüğüne daan! Diye vurulur. Yalnızın esvapları, mutlu olduğu senelerin modasını yansıtır. Yalnızın toplu fotoğrafları bile vesikalıktır. Yalnız, çamaşırlarını gündüz leğende yıkar, gece olunca asar. Yalnızın ayakları, çorapları nefesi kokar. Bir yalnız, bir yalnıza ömür boyu kışt kışttır. Yalnızın elleri ceplerinde, cepleri hep derinde. Yalnızın dişleri, düşleri van gogh sarısı. Yalnız, misafir evlerde uyumaya bayılır. Yalnız, yankı vadisinden bağırsa: ooo. Kim osurdu. Bit osurdu. Olur. Yalnız hep tedir-girgindir. Yalnızın hayatını kalabalıklar yaşar. Yalnız ölünce nüfus eksilmez. İki kere yalnız, iki yalnız eder. Yalnızın ütülü tek pantolonu vardır. Onu da giymeye utanır. Yalnız konuşmasına hep biz diye başlar. Yalnız çarmıhını içinde taşır. Kimliğini kaybeder, kendini evde unutur. Yalnız yalnıza aşık olursa, yalnızlık toplamları belki bir çocuk yapar. Yalnızın içkisi fıçı biradır. Yalnıza sormuşlar: boynun neden eğri? Hüzün kireçlenmesin...