yavaş yavaş yaklaşıyorum ölüme Pars, apartman boşluklarında, ara sokaklarda bekliyor beni paslı orağıyla, sessizce götürecek ben yoksulu Pars, usulca götürecek ben yoksulu, fitili kısık lambaya dönecek gözlerim, kavaklara bakacağım, hiçbir şey gelmeyecek elimden, aşmaktan başka eşiği bir ağaç altı mı olur, deniz kıyısı mı, bir odada tüy gibi uykuda mı, kim bilir ne zaman gelecek dağınık masamın başına? Ahmet Ada
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"