Bilmiyorum dedim yalnızca Ve şimdi sen tutuyorsun beni Kollarının arasında, Ne iyisin. Paraşütler, sevgilim, taşıyabilir bizi yukarılara Gene de içinde yüzdüğüm ağa Pembe ve açık mavi balıklar yakalanmış, Çok güzeller, Ama yenilir gibi değiller. Paraşütler, sevgilim, taşıyabilir bizi yukarılara daha da Bu titreyerek ortada asılı durduğumuz havadan, Kollarımızı yüzüyor gibi kımıldatırsak. Şimdi asılı kalmak dedin, Son derece seçtin. Bilmiyorum doğrusu. Yüzeyin altında mercanlar var, Kum var ve yemişler Narlar gibi büyüyen. Bu kocaman ağ, suyu eziyorum ayaklarımla Yanında, kabarcıklar çıkıyor ve tuz Kuruyor göz kapaklarımda, gene de yaklaşamıyorum daha fazla Havaya sudan. Sana daha yakınım Karadan ve yabancı bir okyanustayım İstediğimden çok fazlasıyla. Barbara Guest Çeviri: Güven Turan
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"