Her şeyin üstünde sulu sepken bir kar; Bir aşkı delik deşik ediyordu/lar Bense inatla susuyordum Ve kızımı seviyordum ekmek kadar O zamanla on iki mart falan/lar; Kendimi her gün pencereden atıyordum. Çevremde ipsiz sapsız konuşmalar Bir tek kızımla avunuyordum Büyüdü artık genç kız oldu kızım/lar Gelinlik birer kızdı şimdi onlar. Ben kendime bir oğul oluyorum; Yüreğimde deli dolu coşkular Beni de katın oyunlarınıza çocuklar! Dizlerimde izi kalmış eski yaralar. Unutmuş olmasam da çabuk hatırlarım, Yabancım değil oynadığınız oyunlar. Metin Altıok
Türk ve Dünya Şiirleri Antolojim "Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"