İlk geçliğinde vazgeçti güzellikten, Umuttan, sevinçlerden, hoş davranışlardan vazgeçti; Gözlerini kapadı boş özentilere bakmasınlar diye Ve acı gerçeği seçti. * Kıpırdama dur, kıpırdama dur kırılan yüreğim; Kıpırdamadan dur ve kırıl; Yaşam ve dünya ve kendi benliğim, Bir düş uğruna değişti. * Aşk için iş işten geçti, sevinç için, geçti; İş işten geçti, iş işten geçti. * Ama kendi benliğine kendi bağladığın zincirden kim kurtaracak seni? Hangi yürek dokunacak yüreğine? Hangi el eline? * Yüreğimi elime aldım -Ah sevgilim, ah sevgilim- “Düşeyim ya da ayakta kalayım” dedim, “Yaşayayım ya da öleyim, Ama beni bir kez olsun dinle -Ah sevgilim, ah sevgilim- Bir kadının sözleri güçsüzdür ne de olsa, Sen konuşacaksın, ben değil. ”Yüreğimi eline aldın Dost bir gülümsemeyle; Eleştiren gözlerle inceledin onu, Sonra bir yere koydun. “Daha olgun değil” dedin, “Biraz beklemek yerinde olur.” Sen onu yere koyarken...
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"