peki sen biliyor musun ; asıl bunları söylemezsem delireceğimi.. deli olmak kaçınılmaz sonsa; dinle beni.. edebiyatın umurumda olmadığı yerdeyim.. alabildiğine edepsiz bile olabilirim üstelik.. çünkü seni düşünüyorum.. seni düşünmekten kaçıp kaçıp "artık düşünmüyorum" dediğim anda yakalanıyorum sesinin aklımla oynadığı oyuna.. derin bir nefes alıyorum sigaranın refakatinde, adını dumana yazıp, karanlığa saklıyorum.. sakladığımı sanıyorum sayfanın ortasına harflerin düşünceye dek.. hızla kapatıveriyorum defteri sana dair cümleler yazmamalıyım .. çünkü "dur" dedin.. artık burda durmalıyım.. gündelik ayrıntılarda düşünüyorum seni.. çayını karıştırırken mesela, mesela sigaranı söndürürken.. caddede karşıdan karşıya geçerken.. ayağın bir taşa takılıp tökezlediğinde, yanından geçen bir çocuğun başını okşarken.. gülümsüyorum.. sonra kendime kızıyorum yine.. ne işim var diyorum "senli hayaller"in içinde.. sıradan cümleler kur...
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"